Czy zanik kości w szczęce uniemożliwia założenie implantów?
Na szczęście NIE, ponieważ jest zabieg, który to umożliwia.
Ten zabieg to augmentacja kości inaczej nazywana sterowaną regeneracją kości. Ma on na celu zwiększenie ilości tkanki kostnej poprzez wypełnienie w niej ubytków.
Augmentacja kości zazwyczaj jest pierwszym etapem leczenia implantologicznego u osób z zanikiem wyrostka zębodołowego. W tym celu wykorzystywane są różnego rodzaju biomateriały takie jak:
Kość autogenna – wszczepienie w miejsce ubytku kości pobranej z własnego organizmu. Miejscem poboru tkanki są zazwyczaj okolice żuchwy.
Kość homogenna – wszczepienie w miejsce ubytku kości pochodzącej od dawcy. Kości homogenne dostępne są w tzw. banku kości
Ksenograft – wszczepienie odpowiednio spreparowanej kości pochodzenia zwierzęcego.
Materiały alloplastyczne – wszczepienie syntetycznego materiału kościozastępczego pochodzącego ze źródeł organicznych lub nieorganicznych, np. z alg morskich lub koralowców.
Najczęściej lekarz wykonuje przeszczep autogenny pobrany z okolicy znajdującej się za zębami trzonowymi lub wykorzystuje się materiał uzyskany z nawiercenia kości w trakcie implantacji.
Jak wygląda zabieg?
Kluczowe w wykonaniu zabiegu jest doświadczenie i wiedza specjalisty, ponieważ to przekłada się na minimalizację ryzyka powikłań.
Przed wykonaniem zabiegu konieczne jest wykonanie odpowiedniej diagnostyki obrazowej, która pozwoli lekarzowi ocenić stan tkanki kostnej. Zabieg odbywa się w znieczuleniu miejscowym. Lekarz nacina dziąsło, aby uzyskać dostęp do kości. Po odseparowaniu płata błony śluzowej oraz tkanki okostnej wprowadza materiał kostny lub kościozastępczy w odpowiednie miejsce. Pokrywa to specjalną membraną (błoną zaporową), która zapewnia ochronę przed zrastaniem się dziąsła z materiałem. Na koniec na rozcięte dziąsło zakładane są szwy.
W ciągu najbliższych tygodni następuje regeneracja tkanek. Wszczepiony materiał kostny ulega przebudowie w pełnowartościową tkankę kostną.
W tym czasie należy przestrzegać zaleceń lekarza stomatologa:
- miękka i chłodna dieta,
- odpowiednie szczotkowanie bardzo miękką szczoteczką,
- stosowanie chłodnych okładów,
- niepłukanie jamy ustnej po myciu zębów,
- unikanie wysiłku fizycznego, czyli dźwiganie i schylanie się,
- przyjmowanie zalecanej farmakoterapii,
- przestrzeganie terminów wizyt kontrolnych.